Geweld in huiselijke kringen komt helaas vaker voor dan we denken. Omdat huiselijk geweld achter gesloten deuren plaatsvindt hebben andere familieleden of omwonenden meestal geen enkel idee van wat er zich afspeelt. Geheimhouding speelt namelijk een grote rol bij huiselijk geweld. De misère mag absoluut niet ruchtbaar worden. Deze geheimhouding wordt dan ook vaak afgedwongen bij de slachtoffers van huiselijk geweld. De twee meest voorkomende vormen van huiselijk geweld zijn partnergeweld en kindermishandeling.
Partnergeweld
Bij partnergeweld gaat het om (ernstig) geweld tussen (ex-)partners. In de meeste gevallen is de man de dader en de vrouw het slachtoffer van dit soort geweld, maar uit recente gegevens blijkt dat steeds meer mannen de dupe worden van huiselijk geweld. Vrouwen zijn dus niet altijd onschuldig. Partnergeweld kan zich manifesteren in de vorm van seksueel geweld, fysiek geweld, psychisch geweld en/of economisch geweld. Psychisch geweld schijnt het meest voor te komen maar wordt niet altijd als zodanig onderkend, omdat deze vorm van geweld doorgaans gepaard gaat met emotionele manipulatie die voor flink wat geestelijke verwarring zorgt, zodat het slachtoffer aan zichzelf gaat twijfelen. Psychisch geweld blijft daardoor vaak verborgen.
Kindermishandeling
Bij kindermishandeling wordt vaak gedacht aan lichamelijke mishandeling, aan kinderen die bijvoorbeeld met blauwe plekken op school verschijnen. Fysiek geweld tegenover het kind is echter maar één van de vele vormen van kindermishandeling. Ook psychische kindermishandeling komt vaak voor, maar wordt, net zoals dat bij psychisch partnergeweld het geval is, vaak niet als zodanig onderkend. Emotionele verwaarlozing is een passieve vorm van psychische kindermishandeling maar de gevolgen voor het kind zijn net zo desastreus. De passieve vorm van fysiek geweld is lichamelijke verwaarlozing. Het kind krijgt in dat geval onvoldoende lichamelijke verzorging van (een van) de ouders. De laatste variant van kindermishandeling is het seksuele kindermisbruik waar helaas nog steeds veel te veel kinderen het slachtoffer van zijn.
Wet Tijdelijk Huisverbod
Om het probleem van huiselijk geweld op te kunnen lossen moet het slachtoffer allereerst melding doen van het geweld dat al heeft plaatsgevonden of van een serieuze dreiging van huiselijk geweld opdat de misdaad kan worden voorkomen. Sinds 2009 is namelijk de Wet Tijdelijk Huisverbod van kracht. De burgemeester krijgt daarbij de bevoegdheid om de verdachte tien dagen lang een huisverbod op te leggen. Gedurende dit huisverbod mag de aangeklaagde geen contact zoeken met het thuisfront. Op deze manier wordt het eventuele geweld afgewend. Gedurende deze periode wordt tevens hulp aangeboden aan alle gezinsleden, dus ook aan de dader. Wordt deze hulp geweigerd, dan kan het huisverbod met 28 dagen worden verlengd.
De Wet Tijdelijk Huisverbod is helaas niet waterdicht en het huiselijk geweld kan altijd alsnog plaatsvinden. Daarom is het raadzaam om – in het geval van kindermishandeling – de Raad voor de Kinderbescherming op de hoogte te stellen. Vrouwen die het slachtoffer zijn of dreigen te worden van partnergeweld kunnen hun toevlucht zoeken bij een van de Blijf-van-mijn-lijfhuizen. Ook voor mannelijke slachtoffers bestaan tegenwoordig dergelijke opvanghuizen.